SOWA OPAC : Gminna Biblioteka Publiczna w Dąbrowie Chełmińskiej

2 wyniki

Książka

W koszyku

oceń

Papcio Chmiel udomowiony / Monique Chmielewska-Lehman, Artur Chmielewski opowiadają Karolinie Prewęckiej. - Warszawa : Prószyński i S-ka, 2023. - 302, [2] strony, [24] strony tablic : fotografie, ilustracje, portrety ; 21 cm.

Autor

Chmielewska-Lehman Monique (1951- ) Chmielewski Artur Bartłomiej (1957- ) Prewęcka Karolina (1967- )

Forma i typ

Książki Literatura faktu, eseje, publicystyka

Przynależność kulturowa

Literatura polska

Temat

Chmielewska-Lehman, Monique (1951- ) Chmielewski, Artur Bartłomiej (1957- ) Chmielewski, Henryk Jerzy (1923-2021) Artyści plastycy polscy Graficy polscy Komiks Ojcowie i córki Ojcowie i synowie Rysownicy polscy Polska Stany Zjednoczone (USA)

Gatunek

Pamiętniki i wspomnienia

Dziedzina i ujęcie

Historia Kultura i sztuka Literaturoznawstwo

Papcio Chmiel jest mentalnym ojcem kilku pokoleń Polaków zaczytanych w przygodach Tytusa, Romka i A’Tomka. Stał się dobrem narodowym, bohaterem zbiorowej wyobraźni, wychowawcą i naczelnym humorystą kraju. Dzięki wspomnieniom jego dzieci, Monique i Artura, poznajemy Papcia Chmiela jako ojca, człowieka, obywatela codzienności. Także w tej życiowej roli był niezwykły, co łączyło się z fajerwerkami, ale też uczyło obrony swojej inności w grupie rówieśników. Domową codzienność zamieniał im w świat zabawy i działania wyobraźni. Jednocześnie zajmująco uczył historii, przyrody, radzenia sobie z trudnościami. Często jednak taty brakowało. Znikał w pracowni. Nie chodził na wywiadówki, nie wysłuchiwał młodzieńczych zwierzeń, nie doradzał, gdy Monique i Artur szukali swoich miejsc w życiu. Monique została artystką, Artur – inżynierem. Ich wybory odzwierciedlają złożoną osobowość taty. Bywają krytyczni wobec niego, ale przede wszystkim szczerzy, są niezwykle mu wdzięczni i dumni z niego. Stworzyli razem barwne trio. O tym, co przeżyli podczas tej wspólnej wędrówki przez dziesięciolecia, opowiada ta książeczka.

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Wypożyczalnia

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 929 Chmielewscy [Wypożyczalnia] (1 egz.)

Książka

W koszyku

oceń

Jaremianka : gdzie jest Maria? / Agnieszka Dauksza. - Kraków : Znak, 2019. - 621, [2] strony, [32] strony tablic : fotografie, portrety ; 22 cm.

Forma i typ

Książki Literatura faktu, eseje, publicystyka

Temat

Jarema, Maria (1908-1958) Artyści plastycy polscy Malarze polscy Rzeźbiarze polscy Scenografowie polscy

Gatunek

Biografia

Dziedzina i ujęcie

Historia Kultura i sztuka

Maria Jarema. Ona o sobie zawsze: Jarema. O niej najczęściej mówią: Jaremianka. Kobieta awangarda. Emancypantka, zaangażowana aktywistka i zapalona pracoholiczka – niekwestionowany autorytet. Znajdowała się w centrum życia kulturalno-towarzyskiego międzywojnia i lat powojennych, zawierała znajomości, które przetrwały lata, wiązała się z interesującymi mężczyznami i to ona decydowała, kiedy przekuć te związki w trwałe przyjaźnie. Jedna z najzdolniejszych i najbardziej charyzmatycznych artystek XX wieku. Malarka, rzeźbiarka, graficzka, projektantka kostiumów teatralnych, lalek i pomników. Dziewczyna ze Starego Sambora na Kresach, która przyjechała do Krakowa, by „wymyślić sztukę na nowo”. Studiowała pod kierunkiem Xawerego Dunikowskiego, współtworzyła Grupę Krakowską i teatr Cricot, właśnie z nią najchętniej współpracował Tadeusz Kantor. Ukochana żona Kornela Filipowicza, matka Aleksandra, siostra bliźniaczka Nuny, ceniona przyjaciółka m.in. Różewiczów, Sternów, Przybosiów. W ich wspomnieniach jawi się jako wcielenie ruchu, zmienna, zachwycająca postać, która pozostawiała po sobie wrażenie niedosytu. Gdy poznała diagnozę swojej choroby, pracowała w zapamiętaniu, by namalować każdy kolejny obraz – chociaż jeszcze jeden. Jej prace wciąż zdumiewają nowatorstwem pomysłów, inspirują i prowokują. „Nie umarła” – twierdzili zgodnie jej bliscy. Zatem jak rozumieć wydarzenia z 1958 roku? I jak czytać pozostałe ślady? Gdzie jest Maria? „(…) Za stolikiem siedzi Maria i patrzy na mnie. Jej twarz wydaje się nieruchoma, ale to złudzenie, bo każde, nawet najdrobniejsze drgnienie, nieznaczne pochylenie głowy, prawie niewidoczny skręt szyi, rozchylenie warg, mrugnięcie powiek, sprawia, że Maria nie przestaje byś sobą, nieustannie się zmienia. (…) Ta zmienność, a jednocześnie tożsamość – jest właśnie życiem. Daje poczucie trwałości naszego istnienia i wieczności naszych uczuć.” Kornel Filipowicz, „Fizjologia”

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Wypożyczalnia

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 929 Jarema, M. [Wypożyczalnia] (1 egz.)